کد مطلب:152115 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:303
پول روضه خوانی توسط حضرت سیدالشهداء مقرر می شود
این قضیه توسط عالم بزرگوار مرحوم حاج سید رضا سعادت مازندرانی، بیان شده است:
آقای تاج نیشابوری از منبری های مشهور ایران بود و آنچنان از شهرت بهره مند بود، كه هر سال محرم و صفر با دعوت مردم تهران، به تهران می آمد و مجالس مهمی را اداره می كرد و در آن مجالس اشكها از چشمها سرازیر می شد.
سالی طبق معمول، با دعوت قبلی می بایست از خراسان به تهران می آمد، شب قبل از حركت در عالم خواب دید حضرت سیدالشهداء علیه السلام در جایی نشسته اند و بزرگان در خدمت آن حضرت هستند. در این حال، شخصی آمد و دفتری آورد كه در آن دفتر نام وعاظ و مداحان و ذاكرین ثبت شده بود. دفتردار از حضرت امام علیه السلام خواست كه سهمیه ی منبری ها را مقرر فرمایند، تا در دفتر نوشته شود.
حضرت امام حسین علیه السلام فرمودند: نام یكایك منبری ها را بخوان! وقتی كه نام هر یك از منبری ها گفته می شد، آن حضرت مقداری را كه باید در طول محرم و صفر بگیرد، بیان می كردند و او هم می نوشت. تا آنكه به نام نیشابوری رسید، حضرت فرمودند: «بنویس: دو قران!».
شایان ذكر است كه «قران»، واحد پول آن زمان بود و هر واعظی در مقابل هر منبری چند قران می گرفت وتاج نیشباوری باید بیش از همه بگیرد و در طول محرم و
صفر، باید ده ها تومان درآمد داشته باشد. ولی حواله ی مولا علیه السلام دو قران است.
پس از آنكه از خواب بیدار شد، نتوانست چنین خوابی را رؤیای صادقه به حساب آورد. لذا به خودش وعده های زیادی می داد، تا آنكه با وسیله ی نقلیه ی آن روز به طرف تهران حركت كرد. ولی در بین راه، نزدیك تهران بیمار شد و به محض ورود به تهران بستری شد. او همچنان بیمار بود، تا اینكه آخر ماه صفر، قدری در خودش احساس بهبودی كرد. عصا به دست گرفت تا در كوچه قدری قدم بزند.
وقتی كه قدم می زد، خانمی كه كارگر یك خانه بود، جلو آمد و گفت: خانم من.در منزل، سفره ی حضرت ابوالفضل علیه السلام دارد به من گفته است كه یك روضه خوان دعوت كنم. اگر ممكن است شما قبول بفرمایید! آقای تاج به همان منزل رفت و بعد از منبر، دو قران به ایشان دادند و این تعبیر خوابش بود كه باور نمی كرد. [1] .
آقای تاج نیشابوری از منبری های مشهور ایران بود و آنچنان از شهرت بهره مند بود، كه هر سال محرم و صفر با دعوت مردم تهران، به تهران می آمد و مجالس مهمی را اداره می كرد و در آن مجالس اشكها از چشمها سرازیر می شد.
سالی طبق معمول، با دعوت قبلی می بایست از خراسان به تهران می آمد، شب قبل از حركت در عالم خواب دید حضرت سیدالشهداء علیه السلام در جایی نشسته اند و بزرگان در خدمت آن حضرت هستند. در این حال، شخصی آمد و دفتری آورد كه در آن دفتر نام وعاظ و مداحان و ذاكرین ثبت شده بود. دفتردار از حضرت امام علیه السلام خواست كه سهمیه ی منبری ها را مقرر فرمایند، تا در دفتر نوشته شود.
حضرت امام حسین علیه السلام فرمودند: نام یكایك منبری ها را بخوان! وقتی كه نام هر یك از منبری ها گفته می شد، آن حضرت مقداری را كه باید در طول محرم و صفر بگیرد، بیان می كردند و او هم می نوشت. تا آنكه به نام نیشابوری رسید، حضرت فرمودند: «بنویس: دو قران!».
شایان ذكر است كه «قران»، واحد پول آن زمان بود و هر واعظی در مقابل هر منبری چند قران می گرفت وتاج نیشباوری باید بیش از همه بگیرد و در طول محرم و
صفر، باید ده ها تومان درآمد داشته باشد. ولی حواله ی مولا علیه السلام دو قران است.
پس از آنكه از خواب بیدار شد، نتوانست چنین خوابی را رؤیای صادقه به حساب آورد. لذا به خودش وعده های زیادی می داد، تا آنكه با وسیله ی نقلیه ی آن روز به طرف تهران حركت كرد. ولی در بین راه، نزدیك تهران بیمار شد و به محض ورود به تهران بستری شد. او همچنان بیمار بود، تا اینكه آخر ماه صفر، قدری در خودش احساس بهبودی كرد. عصا به دست گرفت تا در كوچه قدری قدم بزند.
وقتی كه قدم می زد، خانمی كه كارگر یك خانه بود، جلو آمد و گفت: خانم من.در منزل، سفره ی حضرت ابوالفضل علیه السلام دارد به من گفته است كه یك روضه خوان دعوت كنم. اگر ممكن است شما قبول بفرمایید! آقای تاج به همان منزل رفت و بعد از منبر، دو قران به ایشان دادند و این تعبیر خوابش بود كه باور نمی كرد. [1] .
[1] كرامات الحسينيه ج 2، ص 258 به نقل از دين ما، علماي ما ص 169.